Solda kalp lekesi(Hiperekojenik odak) Eşlik eden başka bir bulgu olmadığı takdirde selim kabul edilir
Anne karnında bebek kalbi iki şekilde incelenir:
Bu yöntem 12. Haftadan itibaren tüm gebelik haftalarında uygulanabilir. İdeal uygulama zamanı 18-22. Haftalar arasıdır. Temelde bir
tarama testidir. Öncelikli amacı anormal olabileceği düşünülen olguların saptanmasıdır. Bu testte sırayla bebeğin sağı ve solunun nerede olduğu belirlendikten sonra mide, ana atardamar, ana toplardamar, göbek kordonu veni ve portal
ven bileşkesi ve safra kesesinin normal konumlarında olduğu gösterilir. Kalbin göğüs kafesindeki yeri, büyüklüğü, ekseni, ritmi değerlendirilir. Görüntü kalp ekranın yaklaşık üçte birini kaplayacak
derecede büyütülerek 4 odacık görünümü elde edilir. Bu kesitte odacıkların simetrisi, doğru yerleşimi, odacıkları ayıran zarlarda delik olup olmadığı, kalp kası kasılmasının iki tarafta eşit olduğu, kalbin içerisine
kan akışını kontrol eden kapakların yerleşimi, görünümü ve işlevlerinin normal olduğu, kalp çevresindeki sıvının normal olduğu, akciğerlerden kalbe dönen kanı taşıyan damarların kalple ilişkisinin normal olduğu , kalbin ardındaki
görünümün normal olduğu belirlenir. Takiben bir üst seviyedeki kesite geçilerek vücuda kan taşıyan ana damarın soldan çıktığı, kapak işlevi ve görünümünün normal olduğu, kapağın altında kalbi
ikiye bölen zarda delik olmadığı saptanır. Bir üst seviyede kalbin sağ önünden çıkan damarın soldan çıkan ilk damarı yaklaşık 90 derece açı ile çaprazladığı, kapak konum, görünüm ve işlevinin normal
olduğu, sağ ve sol akciğere dallar verdikten sonra dümdüz devam ederek inen aortada sonlandığı gösterilir. Bir üst seviyede sağ ve sol ana atardamarların göğüs kafesi içerisinde yaptıkları kavislerin(ark), baştan gelen
ana toplardamarın, nefes borusunun ve sağ kola giden ana atardamarın konumu, birbirlerine olan oranları ve içlerindeki akımın normal yönde ve girdaplaşmayan karakterde olduğu tesbit edilir. Son olarak kalbe kan getiren önemli
damarlardan biri olan duktus venozustaki akım karakteristklerine bakılarak kalbin içerisinde işlev bozukluğuna bağlı değişiklikler olmadığından emin olunur.
Kısaca fetal eko diye anılan fetal ekokardiografinin
temel amacı normal anormal ayırımını yapmanın ötesinde kesin bir tanı koymak, yönetim planı oluşturmak ve bebeğin daha sonra karşılaşabileceği problemler (prognoz)hakkında bilgi vermektir. Fetal eko da fetal kalp taramasında anlatılan ardışık kalp
tarama yöntemini kullanır. Ancak burada bir patolojiden kuşkulanıldığında standart kesitlerin dışında mümkün olan her açıdan bebek kalbi incelenerek anormalliğin tam olarak tanımlanmasına çalışılır. Standart eko protokolu tüm
kapakların, damar çeperlerinin, kulakçık ve karıncık çaplarının, tüm kapaklardaki kan akım karakteristiklerinin ölçümünü ve normal değerlerle kıyaslanmasını da içerir.
Heriki yöntemin
perinatolog veya fetal eko konusunda eğitimli pediatrik kardiolog / radyolog tarafından yapılması önerilir. İşlem sonrası ebeveyn, tanı ve izlenecek yol hakkında detaylı olarak bilgilendirilir. Fetal eko sonuçlarını ve yönetim
planını karakteristik resimler ve uygulayıcı bilgileri ile birlikte içeren raporun bir örneği anneye verilir. Deneyimli uygulayıcı tarafından uygun koşullarda yapılan fetal ekokardiografi ile anne karnındaki bebeğe ait doğumsal kalp hastalıklarının
yaklaşık %90’ı tanımlanabilir. Fetal ekokardiografi sadece kalbin durumu hakkında bilgi vermekle kalmaz, kansızlıktan(anemi), kromozom bozukluklarına(Down Sendromu) kadar çok geniş bir yelpazede bebekle ilgili sorunlar hakkında fikir verir.